Na zijn studies geneeskunde aan de Gentse universiteit studeerde Corneille Heymans fysiologie in Parijs, Lausanne, Wenen, en de Verenigde Staten. In 1922 wordt hij docent farmacodynamica aan de Gentse universiteit, waar hij in 1930 zijn vader opvolgt als professor in de farmacologie.
In 1934 wordt hij "Herter Lecturer" en spoedig nodigen ook andere wereldvermaarde universiteiten hem uit als gastprofessor. Als directeur van het J.F. Heymans Instituut (dat door zijn vader werd gesticht) verricht de wetenschapper baanbrekend onderzoek naar de menselijke ademhaling en longen, de bloedsomloop, de stofwisseling, de hersenen, en naar de effecten van geneesmiddelen en stimulerende stoffen op het menselijke organisme.
Hij ontdekt hoe de menselijke ademhaling, hart en bloedsomloop op elkaar inwerken, en hoe de sinussen en slagaders in ons lichaam de ademhaling beïnvloeden.
Hij ontdekte o.a. het bestaan van receptoren in slagaders en sinussen, die een cruciale rol spelen bij het reguleren van ademhaling, bloeddruk en hartritme. Zijn bevindingen leveren hem in 1938 de Nobelprijs Fysiologie en Geneeskunde op.
Professor Heymans is doctor honoris causa aan tal van universiteiten, en ontvangt tal van onderscheidingen en wetenschappelijke prijzen. Zijn onderzoeksresultaten (800 papers!) verschijnen in diverse toonaangevende medische tijdschriften. Hij trekt de wereld rond in opdracht van de Belgische regering, de Wereldgezondheidsorganisatie en de International Union of Physiological Sciences, waarvan hij voorzitter is. Die missies brengen hem achtereenvolgens naar Iran en India, Egypte, Belgisch Kongo, Latijns-Amerika, China, Japan, Irak, Tunesië en Kameroen. In 1963 wordt hij professor emeritus aan de Universiteit Gent. Vanaf dan brengt hij meer tijd door met zijn 18 kleinkinderen, en kan hij zich toeleggen op zijn geliefkoosde tijdverdrijf: schilderen en jagen.
Voor
professor De Schaepdryver is
Corneel Heymans de grootste
prof van de UGent "omdat hij
voor jongeren een voortrekker
was, voor volwassenen een
vuurtoren, voor iedereen een
goed mens met een fijne
geest en een groot hart".
Professor emeritus André De
Schaepdryver was de opvolger
van Corneel Heymans bij de
vakgroep Farmacologie van de
UGent, het Heymans Instituut.
De twee wetenschappers hebben
jaren samengewerkt.
